Ik zat eens helemaal in mijn element op mijn werk en sjeesde voortdurend heen en weer, van de balie naar de inpakafdeling, van daar weer door naar de technische dienst, via het magazijn en weer terug. Overal waar ik kwam maakte ik steeds één of meerdere grappen, waar vooral op de TD hard om gelachen werd.

Op een gegeven moment kwam ik weer terug op de TD, die toevallig nét even helemaal leeg was. Ik zat inmiddels zo in de flow dat ik een grap maakte waarvan de clou was dat ze zouden denken dat ik altijd die geintjes maakte, ook als er helemaal niemand aanwezig was.

Pas toen ik een reactie verwachte besefte ik dat het zinloos was, omdat er nooit iemand zou zijn om deze grap op te vangen. Ik was oprecht teleurgesteld dat ik op deze grens in mijn fantasie was gestuit. Ik ben de rest van de middag stil geweest. Uit de bocht gegrapt.